Öğretmen sınıf ile mücadele edeceği kararına varıp öğrencilerin ilk ilgi alanlarını kavrayarak derse bu şekilde başlıyor. Denizciliğinden gelen karate bilgisini öğrencilerinin de ilgilendiğini fark ederek kullanıyor ve onlara karateyi öğretmeye çalışıyor. Öğrencilerin de ilgi alanı olduğu için öğrenmeye hevesleniyorlar ve kendi istekleri ile deneme yapıyorlar. Bu şekilde öğrencilerin ilgilerine odaklanarak farklı eğitim verileceği de ortaya koyulmuş oluyor.Öğretmen öğrencilerine şiir okutmak için okuyanlara gofret dağıtıyor. Yaşlarına uygun bir pekiştireç olmadığı için öğrenciler şiir okumaktan kaçınıyorlar. Öğretmen, şiirin yerine Bob Dylan’ın bir şarkısının sözlerini öğrencilerine okutmaya çalışıyor. Bob Dylan’ın şarkı sözleri öğrencilerin umutsuzluğunu ve ölümü düşündüğünü ortaya koyuyor bu nedenle öğrencilerin dikkatini çekiyor. Yaşadıkları çevre ve toplum baskısı ile dışlanmış öğrencilerin kendilerini ölüme yakın hissetmesi açığa çıkarken bu şekilde bastırılmış korkuları da gözler önüne seriliyor. Öğrenciler hislerine dokunduğu için Bob Dylan’ın şarkısının sözlerini okuyorlar. Ölüm temasının ilgi çektiğini gören öğretmen aynı tema üzerinden giderek öğrencilerine şiir okutmayı başarıyor ve tartışma ortamı yaratıyor. Öğretmen hem öğrencilerinin dinlediği müzik ile hem de ders içeriği ile bağlantı kuruyor.
Amerika’nın arka
mahallelerinde yaşayan insanlar için hayatlarını sürdürmek güç mücadelesiyle
gerçekleşmektedir. Bu nedenle oradaki insanlar duygularını gizleyerek fiziksel
üstünlük kurma çabası içerisine girmek zorunda kalırlar. Öğretmen fiziksel güç ve silah ile hayatta
kalacağını düşünen öğrencilerine alternatif bir güç sunuyor: Bilgi. Bilginin hayatta asıl güç olduğunu fark
etmelerini sağlayarak öğrencilerini silahı bıraktırarak bu güce yönlendiriyor.